Rozdział 54 ~ "Our World"

No więc, kolejny rozdział się pojawia ^^
Nieco późno, tak wiem, ale jestem teraz strasznie zajęta i nie mam za dużo czasu :((
Wybaczycie? ;o
Już opublikowałam zakładkę bohaterów 3 sezonu :3
Dziękuję, że jesteście!!! <3
Zerkajcie do opisu bohaterów, to się może przydac ^^
Besos, dobrej nocki ;*
Nie zachwyca on długością, ale nie mogę nic dodac z powodu tego, że strasznie mi się spieszy <3 

Poniedziałek, 07.30
-Ludmiła, Violetta! Ramallo odjeżdża za 30 minut! - krzyknął  dołu German.
-Za chwilę! - odkrzyknęła Viola.
Nadal dobijała się do drzwi łazienki, w której jakiś czas siedziałam.
-Ludmiła, otwieraj! Nie jesteś sama w tym domu!
Do sytuacji wkroczyła moja mama.
-Ludmiła, otwórz to. Violetta nie zamierza już dłużej czekac!
Uchyliłam drzwi  i wyjrzałam na nie.
-Przepraszam, ale jestem zajęta. Aktualnie jeszcze się nie przebrałam i nie zrobiłam makijażu, nie wspominając już o włosach. Dlatego wybaczcie mi, ale muszę wrócic do porannej rutyny.

Z perspektywy Violetty
Tego się właśnie obawiałam...
Brak Federico u boku Ludmiły i ta cała kłótnia przysporzyły jeszcze więcej problemów.
Ludmiła znowu jest tą gwiazdunią, a ja sama nie wiem, jak to przeżyję.
Mieszkanie z nią w tym stanie wcale nie jest takie przyjemne, szczególnie, że zostało pół godziny do rozpoczęcia zajęc, a ja nadal siedzę w piżamie.
Normalnie przebrałabym się w garderobie, ale łazienka to miejsce, w którym mogę byc zupełnie sama i miec pewnośc, że wyszykuję się ODPOWIEDNIO.
Tymczasem Ludmiła od niedawna zaczyna byc coraz bardziej wkurzająca...
Wiem, że się przyjaźnimy, więc zamierzam jej pomóc.. Ale to w ogóle poskutkuje?

Z perspektywy Diego
Nie wierzyłem, że mogła mi to zrobic.
Z moim najlepszym przyjacielem.
Wybaczę to Marco, wiem, że nie chciał.
Ale między mną i Larą już od pewnego czasu się nie układało, a to dało mi powód, żeby to zakończyc.
Jeszcze dzisiaj się spakowała i wyprowadziła z mojego mieszkania.
Nie robiła sprzeciwów, wiedziała, że źle postąpiła.
Przepraszała mnie, kochałem ją.
Ale ostatnio miałem wątpliwości, czy jesteśmy gotowi na to, żeby się ze sobą wiązac..
Ostatecznie zerwaliśmy. Czuję się teraz lepiej.
Jakoś lżej mi, chyba nie byłem gotowy na związek...
Mimo to, jestem już nieco doświadczony.
Słyszałem, że Marco również rozstał się z Francescą, mówił mi, że wyjeżdża.
Ale nie sądziłem, że chce to zakończyc.
Miał chociaż w jednym rację - związki na odległośc nie mają praktycznie żadnego sensu.
Skoro chciał tam zostac na dłużej, to po co to dalej ciągnąc?
Nie będę sobie zaprzątac głowy.

Z perspektywy Ludmiły
-Lu, przestań wreszcie! Mam już po dziurki w nosie tych twoich popisów! - krzyknęła Violetta. Dopiero wychodziłyśmy z domu.
-Gdybyś się nie spóźniła, to pewnie teraz siedziałabym na parapecie w sali tanecznej i cwiczyła układ.
Natomiast ty wolisz się leniwic i siedziec w łazience!
-I kto to mówi?!
Po paru nieprzyjemnych słowach, zamilkłam.
-Ludmiła, nie wiem, co ci się stało. Ale nie obchodzi mnie to, że pokłóciłaś się z Fede. Jakoś wcześniej rozstanie nie robiło ci żadnej różnicy, a teraz, kiedy się pokłóciliście, to nie możesz przestac na mnie wyzywac... Jeśli masz zły humor, to chociaż się na mnie nie użalaj się nad wszystkimi wkoło! Próbuję cię zrozumiec, ale nigdy się tak nie zachowywałaś . Tym bardziej z powodu Federico.
Nie odpowiadałam jej.
Nie miałam siły.
Po chwili jednak wypowiedziałam parę słów:
-Violu, to tak bardzo boli... - położyłam jej głowę na ramieniu.
-Wiem, ale z tego powodu nie musisz się zmieniac. Nie musisz byc znowu wredną Supernovą. Po prostu bądź sobą.



Z perspektywy Federico
Pierwszy dzień w Studio...
Zamierzam zacząc go przyzwoicie.
Nareszcie nie jestem na żadnej wymianie U-MIX.
-Wychodzę - uprzedziłem Rebekę.
Nie żegnałem się z nią, po prostu wyszedłem i podążyłem w kierunku szkoły muzycznej.
Kiedy dotarłem na miejsce, pierwsze, co zobaczyłem, to Natalia i Maxi, którzy trzymali się za ręce.
Wokół nich latała grupka fanów, robili zdjęcia.
-Ej, co się tu dzieje? -zapytałem, podchodząc do nich.
-Zaręczyny się dzieją - odpowiedziała mi Naty z satysfakcją.
-Gratulacje! - podałem im ręce.
Wymieniałem z nimi parę zdań, ale później rozstaliśmy się i podążyliśmy w swoich kierunkach.
W tym roku Antonio zlecił nam przygotowanie koncertu na koniec roku, od razu musieliśmy zacząc przygotowania.
-Najpierw mam zajęcia taneczne - odezwała się do mnie Francesca.
-Ja mam zajęcia z Beto - przeglądałem swoją kartotekę.
-Ok, to do zobaczenia - pożegnała się.
Wiedziałem, że jest jej ciężko. Praktycznie wszyscy już wiedzieli, że rozstała się z Marco, który z resztą nawet się dzisiaj nie pojawił się w Studio.
Co, jeśli ze mną i z Ludmiłą z Rebeką też tak będzie? Rozstaniemy się i...
Kurde, co ja gadam?
Nie zależy mi na niej tak bardzo, jak na Ludmile! Nie mogę się przed tym bronic, szczególnie, że wiem, że jest w Buenos Aires.
Jak na zawołanie, zobaczyłem ją w drzwiach. Szła obok Violetty, trzymają torbę sportową i notes.
Schowałem się szybko za ścianą, ale w głębi duszy ucieszyłem, że mogę ją widywac teraz codziennie...